درویش خان کشاورز و دامداری بود که در پی از دست دادن زمین هایش در دهه ی ۴۰، باغی متشکل از درختان خشکیده با میوه هایی از جنس سنگ آفرید. با وجود اینکه عده ای از اهالی هنر، آفریده ی او را جزو اولین موارد چیدمان در هنر ایران می دانند و از طرف دیگر از دهه ی ۷۰ میلادی آثار هنرمندانی چون درویش خان در دسته بندی منحصر به فردی با عنوان هنرمندان در حاشیه Outsider Artists بررسی می شود.